yaşam

iyi işler, iyiliklere vesile olanlar

merhaba dostlar,

haziran ayına sonunda girdik ama yaz geldi mi diye sorun bir =) mayıs ayı oldukça kasvetli yaz desen değil güz desen değil konseptinde geçti, gitti. (şükür!) havalar yeni yeni ısındı desem yeridir. yaz aylarını sevmemden başka yaz sonunda doğum yapacak olmamın da bu kadar hasretle gün saymamda etkili olduğunu belirtmem gerek 🙂 çünkü bir an önce hamilelik sürecinin bitmesini istiyorum, sonraki sürecin çok daha zor olduğu iddiaları mevcut ama yeter gari bu gebelik =) neyse konumuz bu değil son üç aya girmemle beraber başka bir yazıda toplarım bu düşünceleri.

bugün size anlatmak istediğim şey geçtiğimiz mayıs ayında yapabildiğimiz naçizane iyiliklerden ikisi. öncelikle bu ay Hatice teyze ye iki ziyaret gerçekleştirebildik. birincisini annem yaptı; nisan ayından toplayıp mayıs kirasında kullanmak için ayırdığımız bir miktarı verdim ona -çok düşük bir miktar 120 lira- ama kirası zaten 250 lira, annem de üstünü tamamlayıp kirasını götürdü teyzemize. düşünün ayda 250 liralık bir kira için bir kaç kişi her ay azar azar verip bir şey var ediyoruz.

iki yıl evveline kadar kirasını başka bir hayırsever anne-kız karşılıyordu ben ve annem de böylece daha çok erzak ihtiyacına yönelebiliyorduk. son iki yıldır kirayı karşılayan aile artık yardım edemediği için onu da biz üstlendik. çalıştığım şirkette durumu bilen dostlarım var ve herkes belli bir ölçüde her ay yardım ediyor. mesela çaycı ablamız her ay 10 lira veriyor ve başka bir arkadaşım da her maaşın ertesi günü 20 lira. böyle böyle birikiyor iyilikler .

ikinci ziyaretimizi ise iki iş arkadaşımla biz gerçekleştirdik. arkadaşlarımdan birinin eşine çalıştığı firma ramazan kolisi vermiş, hani içi erzak dolu olan her şeyden azar azar bulunan kolilerden. onlar da kendileri yerine bunu Hatice teyzeye ayırmaya karar vermişler. bunun üzerine bende insanlardan aynı usul -gönlünden ne koparsa usulü- bir miktar para topladım üzerine de ben ekleyip 150 liraya tamamladık. nakiti olmayan bir arkadaşım da 50-55 liralık kahvaltılık türü, erzak kolisinde olmayan günlük tüketim ihtiyaçlarını aldı kredi kartıyla, oldu mu size bir sürü güzellik 🙂

şimdi bu detayları niye anlatıyorum? yani para miktarını vb. anlatıyorum çünkü size küçücük gelen bir başkası için çok elzem olabilir, az demeden veren çaycı ablamızı örnek alabilirsiniz. az az herkesten aldığınızda “çok” oluyor. çok da güzel oluyor.

götürüp hepsini teslim ettik, tam vaktinde gitmişiz dedik çünkü kadıncağızın elektrik ve su faturası ödemesi gelmiş onlar zaten en az 60 lira tutuyor. üzerine de bir ufak tüp aldı mı kalanı kendisine harçlık oluyor. yani o kadarcık para bile bazen çok çok önem arz edebiliyor dostlar.

şimdi kira ödemesi geliyor ama onu da topladık bile =) o kadar mutlu oluyorum ki böyle şeylerde anlatamam. ramazanın bereketi böyle çıkıyor vesselam.

gelelim ikinci iyilik hareketine; iş arkadaşım anaokuluna giden bir çocuk annesi. anaokulu veli grupları oldukça aktif biliyorsunuz 🙂 öğretmene hediye veya etkinliklerde kullanılmak üzere topladıkları bir para varmış ve artık yıl sonu geldiği için kalan parayla gene öğretmene hediye almaya karar vermişler. hediye olarak da dünyanın en yaratıcı hediyesi olan “plaket” almaya karar vermişler =) kalan miktar da çok para değil dostlar 105 lira civarı bir şey. neyse bunu anlatırken başka bir iş arkadaşımız “fidan dikme” önerisinde bulundu yani hem çocuklara da etkinlik olur diye. bizim arkadaş da bu fikri diğer velilere açmış, “plaket alacağımıza Tema`ya fidan bağışı yapalım mı?” diye. herkesten olumlu cevap gelince de öğretmenin adına yaklaşık 10 tane fidan dikimi bağışlayıp bunu hediye etmişler. ne kadar güzel değil mi dostlar? daha iyi bir hediye düşünemiyorum.

öğretmenleri de bu hediyeye bayılmış, “benim adıma bu dünyaya bir güzellik bırakıldı” demiş. bu ne kadar hoş. giden paraya bakın bir kazak parası ama yapılan güzellik çocuklarımızın bile faydalanacağı ormanlar olacak.

Tema burada bir örnek sadece Ege Orman Vakfı var, Tegev var, Lösev var.. siz bulmak isteyin ne hediyelikler üreten ne vakıflar var.

sempatik örnekler

bu kadar detaya girmiyorum normalde biliyorsunuz. ama bazen bir ilhama, bir örneğe ihtiyaç duyar insan; iyilik güzellik çok eforla, çok parayla olur gibi gelir işte amacım bu fikri kırmak. ufak ufak adımlarla çok çok güzel şeyler yapılır arkadaşlar. size iki örnek verdim ki ikisi de çok paralarla yapılan şeyler değildi.

koca kafalı 🙂

hep söylüyorum; mahallemizdeki sokak hayvanlarına marketlerde satılan 1 liralık yemlerden her akşam bir tane bırakmak size ayda 30 liraya mal olurken en azından bir hayvancığın her akşam karnı tok yatmasına vesile olursunuz. bunu bilerek uyursunuz her akşam daha güzel bir şey var mı? bence yok =)

ha bu arada merak eden olursa Hatice teyzemiz 91 yaşında 🙂

hepinize iyiliklere vesile olacağınız günler diliyorum.

sevgiler.

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir